Anladım ki ben hiçbir şeye sahip değilmişim. evim yokmuş..kocam..ailem.. her şey bir kalemde silinip kapının önüne koyulabiliyormuş. ben bu evde de hiçbir şeye sahip değilmişim. ne acı.. yıllar geçiyor ve elimizde kalan sonunda koca bir HİÇ.. ya yaşlandığımızda nolucak? ben elimde koca bir HİÇ ile kapının dışına mı konucam? "bu ev benim, faturaları ödeyen benim. senin hiçbir şeyin yok"... bir"şey"e bile sahip değilim. sahip olduğum ise "HİÇ". Hayır, kadınlar çalışmalı ve kenara para koymalı, kenarda paraları veya yatırımlar olmalı ve bunu kimseyle paylaşmamalı. zorda kaldıklarında bir güvenceleri olmalı. boşanma sonucu eşlerin mal varlığını eşit almaları ne kadar adilmiş meğer. hiç düşünmemiştim. artık düşünüyorum ve çalışıp birikim yapma gayretindeyim..
sen adam olsaydın, çekip giderdin, karını kapıya koymazdın dimi ? Annenler de kal, bacında kal demezdin.. ama sen o kadar düşünceli değilsin ki.. sen maço, cahil ve medeniyetsizsin... sen kültürsüz ve kabasın.. sana acıyorum.. kendime daha da acıyorum ki paylaştığımız her şeyin "bizim" olduğuna inanmışım.. Her şey seninmiş..HİÇLİK ise benim..
En çok gücüme giden, karnımda büyütüp kanımla beslediğim sen, bana o kadar düşmansın ki, neden anlamıyorum.. Hala gözüm yaşarıyor bana söylediklerini düşündükçe.. yaptıklarını düşündükçe.. Sevgiyle büyütülenin nefretle dönmesi insanın gücüne gidiyor.. Sevgiyi geçtim, anneye saygı bile çok mu görülüyor ? Artık seni görmek bile kalbimi acıtıyor.. Seni silebilirmiyim? Evlat silinebilir mi? Mümkün olsa.. düşünemiyorum.. belki de hakkettim ve Allah beni böyle cezalandırıyor. Ben O'nun dediklerini yapmıyorsam, benim canımdan olan da bana itaat etmiyor işte..başıma ağrılar giriyor.. ruhum yorgun.. ölürsem sebebimsin oğul...
Ya Sen ?
Ayrılmak ? Ayrılmamak ? İki ucu boklu değnek dedikleri durum işte bu. Vesselam kadın olmak zor. Çözüm ? Şimdilik sadece dualara, beddualara ve Allah a sığınmak..
sen adam olsaydın, çekip giderdin, karını kapıya koymazdın dimi ? Annenler de kal, bacında kal demezdin.. ama sen o kadar düşünceli değilsin ki.. sen maço, cahil ve medeniyetsizsin... sen kültürsüz ve kabasın.. sana acıyorum.. kendime daha da acıyorum ki paylaştığımız her şeyin "bizim" olduğuna inanmışım.. Her şey seninmiş..HİÇLİK ise benim..
En çok gücüme giden, karnımda büyütüp kanımla beslediğim sen, bana o kadar düşmansın ki, neden anlamıyorum.. Hala gözüm yaşarıyor bana söylediklerini düşündükçe.. yaptıklarını düşündükçe.. Sevgiyle büyütülenin nefretle dönmesi insanın gücüne gidiyor.. Sevgiyi geçtim, anneye saygı bile çok mu görülüyor ? Artık seni görmek bile kalbimi acıtıyor.. Seni silebilirmiyim? Evlat silinebilir mi? Mümkün olsa.. düşünemiyorum.. belki de hakkettim ve Allah beni böyle cezalandırıyor. Ben O'nun dediklerini yapmıyorsam, benim canımdan olan da bana itaat etmiyor işte..başıma ağrılar giriyor.. ruhum yorgun.. ölürsem sebebimsin oğul...
Ya Sen ?
Ayrılmak ? Ayrılmamak ? İki ucu boklu değnek dedikleri durum işte bu. Vesselam kadın olmak zor. Çözüm ? Şimdilik sadece dualara, beddualara ve Allah a sığınmak..
Yorumlar
Yorum Gönder