Düşünce ishali-1

-El işi, moda ve yemek tarif bloglarıyla aram kötü..
-Ne kadar çok bu tarz blog + site var..
-Sanırım asla iyi bir evkadını olamıycam..
-Havalar ne kadar da sıcak gidiyor..
-Zero'nun yarın son iğnesi..
-Bugünki alışveriş sonucunda farkettim ki, sadece kendime değil, başkalarına birşeyler alırken de kendimden aynı derecede geçebiliyorum :) ..
-NE kadar uğraşsam da yüksek topuklarla asla 1 saatten fazla yürüyemiycem..
-Hala öksürüyorum ve bundan sıkılmaya başladım..
-Acaba hastalıklar gerçekten günahların bedelimi? Öyleyse amenna..
-Siyasi, dini ve ideolojik görüşlerimden dolayı beni facebook da silen sevgili "sözde"arkadaşlar, iyiki YOKsunuz. Hazımsızlıktan kaynaklanan bu rahatsızlığınızın bir an önce geçmesini dilerim..
- Ve insanları farklılıklarıyla kabul eden siz diğerleri, benim gibiler, iyiki VARsınız..
-Yazmayı seviyorum. Ancak uzun değil, kısa ve öz..
-Yarın yapıacak ne kadar çok iş var, şimdiden bunaldım..

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

ANNELİK

ŞU AN BURADA OLUP, KÜÇÜK BİR NEFES ALIP YENİDEN DÖNSEM KEŞMEKEŞE... Evet anne olmayı ben seçtim. Ama onlar-çocuklarım- dünyaya gelmeyi seçmediler. Ve her defasında bunu bana karşı kullanıyor olmaları beni çok yoruyor. Sanki kalbime bıçak saplanıyor. Alt tarafı kızımdan 1 fincan kahve istedim. Ve şaka bile olsa, o cümleyi haketmedim. Ben anneme bir defa "beni doğurmasaydın" demedim. "ben gelmek istemedim, beni sen dünyaya getirdin, bakmak zorundasın" demedim, demem. Peki bu cümleler bana neden söyleniyor? Önce oğlum, şimdi kızım. Ve ben dünden beri ara ara ağlıyor, mide ağrısı yaşıyor ve yaşama sevincimi kaybediyorum.

Devam Et »

Anneler Günü

Bu güne dair aklıma pek çok şey geliyor. Gelgitler yaşıyorum yine, düşüncelerim arasında. Zaten beni ben yapan da hızlı ve aynı anda çok şey düşünmek değil mi? Ben buna "düşünce ishali" de diyorum. Yersiz ve zamansız, bir anda geliyor ve geçiyor. Bazen de geçmiyor, uzunca bir süre devam ediyor. Anneler gününü kendi çocuklarım hariç, tanıdıklarım, öğrencilerim, veliler, arkadaşlarım ve sosyal çevremden insanlar kutladılar. Ama kendi doğurduklarımdan ses yok. Evet, bu günü kendileri belki önemsemiyorlardır, ama benim önem verdiğimi bildiklerinden, yapmacık da olsa insan bir öpücük olsun bekliyor. Dünya da bu kadar acı varken bir günün önemi varmı? Ama gündelik hayatımıza acılar içinde devam ediyorsak, şatafatlı olmayan, bir öpücükle dahi kutlanabilen bu günde hatırlanmak istiyor insan... Henüz bu günün bitmesine 4 saat daha var. Eve gittiğimde neler olacak, göreceğiz bakalım. Bana gelince... Tanıdığım herkese küçük küçük hediyeler alasım, herkesi mutlu edesim, onların mutl...

Devam Et »

Selam Bloğum

Ne kadar da uzun bir araymış bu... ARtık sıkca yazıcam. Galiba bloggerlar arasında ara verip tekrar dönme sıkıntısı denen bişi var.. Bende mi öle yaptım acaba? Galiba... 2 yıldır özel bir anaokulunda öğretmen olarak çalışıyorum. Çok zevkli bir şey. Hep isterdim öğretmen olmak, Allah nasip etti sonunda.. 2012-13 döneminde 4 yaş, 2013-2014 de de sınıfımla beraber 5 yaş olduk. Anladım ki bu iş tam benlik. Zaten mezun olduğum bölüme de uygun. Mutluyum işimden. Şimdi sömestr geldi ve 1 hafta tatilim. Bende bu zamanı bloğuma ayırıyım dedim. Artık okulla d a ilgili paylaşımlar yapıcam :) Kendime not: Sayfa d a yapmam lazım böceklerim için :) Öte yandan, şu DIY ve craft işine merak saldım bu ara.. Araştırmaktayım. Bunla da ilgili paylaşımda bulunmak istiyorum. Keçeden oyuncaklar, kitap ayraçları, artık materyal değerlendirmeleri vs.. Örneğinnn : Birde gezgiç olan ben, gezdiğim yerleri, gitmek istediğim yerleri ve fotoğraflarımı paylaşıcam. Yapı...

Devam Et »

Obsesif Anlatımlar

Bu Blogda Ara